Οι παροιμίες και οι ρήσεις είναι ένα στοιχείο της προφορικής δημιουργικότητας των ανθρώπων. Είναι σύντομες, αλλά πολύ ζωντανές και ευφάνταστες δηλώσεις. Οι παροιμίες έχουν διδακτικό τόνο. Γενικεύουν τα φαινόμενα της ζωής, αντανακλούν την εμπειρία και τη γνώμη των περισσότερων ανθρώπων. Τα ρητά είναι λιγότερο επιθετικά, αλλά καθένα από αυτά περιέχει επίσης μια κατάλληλη περιγραφή των καθημερινών καταστάσεων, των ανθρώπινων ενεργειών και των χαρακτηριστικών ενός εθνικού χαρακτήρα. Οι πηγές των περισσότερων φράσεων πρέπει να αναζητηθούν στο μακρινό παρελθόν.
Οδηγίες
Βήμα 1
Οι παλαιότερες συλλογές παροιμιών και ρημάτων ανακαλύφθηκαν από αρχαιολόγους στην Αίγυπτο. Μοναδικά παραδείγματα πήλινων ταμπλετών με αφορισμούς χρονολογούνται περίπου στο 2500 π. Χ. Μια άλλη σημαντική πηγή φράσεων είναι φυσικά η Βίβλος. Το μέρος της Παλαιάς Διαθήκης αποκαλεί τον Βασιλιά Σολομώντα, ο οποίος έζησε τον 10ο αιώνα π. Χ., συγγραφέας 900 παροιμιών.
Βήμα 2
Τα σοφά λόγια των συγχρόνων συλλέχθηκαν και συστηματοποιήθηκαν από τους Έλληνες φιλόσοφους και πολιτιστικές προσωπικότητες Αριστοτέλης, Ζινόβι, Πλούταρχος, Αριστοφάνης. Η δημοτικότητα των παροιμιών και ρημάτων του Αριστοτέλη εξηγείται από τη συντομία και την ακρίβειά τους.
Βήμα 3
Το 1500, ο Ολλανδός επιστήμονας και εκπαιδευτικός Erasmus του Ρότερνταμ δημοσίευσε το αποτέλεσμα μιας μακράς μελέτης της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής ιστορίας. Το έργο πολλών σελίδων ονομάστηκε "Παροιμίες". Σε αυτό, ο Erasmus περιελάμβανε περισσότερες από 3000 ρωμαϊκές και ελληνικές φράσεις, προσαρμοσμένες από αυτόν για κατανόηση από τους συγχρόνους του. Οι πιο μορφωμένοι εκπρόσωποι της ευρωπαϊκής κοινωνίας ενδιαφέρθηκαν για το βιβλίο. Μεταφράστηκε σε εθνικές γλώσσες και μελετήθηκε σε εκπαιδευτικά ιδρύματα. Έτσι, οι παροιμίες και τα λόγια του Αρχαίου Κόσμου διεισδύουν στον πολιτισμό των λαών της Ευρώπης. Αυτό εξηγεί την παρουσία εικονιστικών εκφράσεων που έχουν παρόμοια σημασία σε διαφορετικές γλώσσες.
Βήμα 4
Στη Ρωσία, οι πρώτες παροιμίες καταγράφηκαν στα χρονικά και τα λογοτεχνικά κείμενα των ΧΙΙ-ΧΙΙΙ αιώνων: "Η ιστορία των περασμένων χρόνων", "Η ιστορία του οικοδεσπότη του Ιγκόρ", "Η προσευχή του Ντάνιελ του Zatochnik", κ.λπ. ρητά, ο ρωσικός λαός εξέφρασε αφοσίωση στη μητρική πατρίδα, ετοιμότητα να νικήσει όλους τους εχθρούς της Ρωσίας εμπιστοσύνη σε μια πρώιμη νίκη. Έτσι, ο συγγραφέας του "Tale of Bygone Years" παραπέμπει στο ρητό "Perished, aki obre", που σημαίνει "χάθηκε σαν γκρεμούς". Αυτή η έκφραση γεννήθηκε μετά την απέλαση της νομαδικής φυλής Obrov από τα εδάφη τους από τους σλαβικούς λαούς. Μια παροιμία που εμφανίστηκε στα τέλη του 8ου αιώνα βοήθησε τον χρονογράφο να μεταφέρει εικονικά τις σκέψεις του σχετικά με τη μοίρα όλων των εισβολέων της ρωσικής γης.
Βήμα 5
Στο τέλος του 17ου αιώνα, ένας άγνωστος συγγραφέας συνέταξε μια συλλογή "Ιστορίες ή Παροιμίες του Κόσμου στο Αλφάβητο". Το βιβλίο περιέχει περισσότερες από 2500 φράσεις. Στις σελίδες της συλλογής μπορείτε να βρείτε εκφράσεις γνωστές ακόμη και στους σύγχρονους Ρώσους. Έτσι, από την εποχή του ζυγού των Τατάρ-Μογγόλων, που ήταν επώδυνη για τη Ρωσία, είναι γνωστό το ρητό «Άδειο, πώς πέρασε ο Μαμάι».
Βήμα 6
Μερικοί αφορισμοί μπήκαν στην εθνική γλώσσα από αρχαία παραμύθια και θρύλους, για παράδειγμα: "Ο χτυπημένος αήττητος είναι τυχερός." Αλλά οι περισσότερες παροιμίες αντικατοπτρίζουν τα έθιμα και τις καθημερινές ανησυχίες των απλών ανθρώπων: "Δεν μπορείτε εύκολα να πιάσετε ένα ψάρι από μια λίμνη", "Αυτός που σώζει χρήματα, ζει χωρίς ανάγκη", "Ο Αύγουστος ο πατέρας με φροντίδα και δουλειά ενός αγρότη", και τα λοιπά.
Βήμα 7
Ρώσοι συγγραφείς του 19ου αιώνα εμπλούτισαν σημαντικά το εθνικό λεξιλόγιο. Από τους μύθους, τα ποιήματα και τα ποιήματα των A. S. Pushkin, A. S. Griboyedov, I. A. Krylov, οι άνθρωποι μετέφεραν πολλά σύντομα λόγια στην καθημερινή ομιλία. Με την πάροδο του χρόνου, τα λογοτεχνικά λόγια συγχωνεύτηκαν σχεδόν πλήρως με τη λαϊκή τέχνη: "Δεν παρατηρούνται καλές ώρες", "Όλες οι ηλικίες είναι υποτακτικές στην αγάπη", "Και η Βάσκα ακούει, αλλά τρώει" κ.λπ.
Βήμα 8
Ο Ρώσος φιλόλογος Βλαντιμίρ Νταλ συμμετείχε σε μια λεπτομερή μελέτη των λαϊκών ρημάτων στις 30-50 του 19ου αιώνα. Μέχρι τώρα, η συλλογή του "Παροιμίες του ρωσικού λαού" θεωρείται η πληρέστερη. Ο Νταχ έβαλε στο βιβλίο 30 χιλιάδες εκφράσεις, χωρίζοντάς τα σε διάφορα θεματικά μέρη.
Βήμα 9
Φυσικά, το σύνολο των παροιμιών και ρημάτων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινή ζωή αλλάζει από καιρό σε καιρό. Το ξεπερασμένο νόημα ή η μορφή εκφράσεων υποχωρεί σε πιο μοντέρνα. Επιπλέον, εμφανίζονται νέα αντικείμενα, φαινόμενα, καταστάσεις και σχέσεις. Η λαϊκή σοφία διορθώνει τις κοινωνικές αλλαγές με τη μορφή τοπικών ρημάτων: "Εάν δεν μπορείτε να επιστρέψετε το δάνειο, θα υπάρξει λίγο κούπα", "Οι άνθρωποι μας δεν παίρνουν ταξί στο φούρνο."
