Πολύ συχνά στην καθημερινή ζωή, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν εκφράσεις που προέρχονται από την αρχαία ελληνική μυθολογία. Αυτό δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα και έκφραση στη συνήθη ζωή. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ακριβώς την έννοια των προφορικών φράσεων.
Μυθολογία
Σύμφωνα με έναν μυθολογικό μύθο που έχει φτάσει μέχρι σήμερα από την Αρχαία Ελλάδα, πριν από πολλά χρόνια, ένα από τα κράτη κυβερνήθηκε από τον τυράννο βασιλιά Διονύσιο. Ήταν σοφός, ειλικρινής και δίκαιος κυβερνήτης. Αλλά κυβέρνησε μια τεράστια χώρα μόνο και ιδιόμορφα, έκανε τα πάντα με τον δικό του τρόπο, χωρίς να ακούσει κανέναν. Ωστόσο, το κράτος του άνθισε και έφερε μεγάλο σταθερό εισόδημα.
Ο ίδιος ο κυβερνήτης έζησε με μεγάλη εκτίμηση, περιτριγυρισμένος από όλα τα είδη τιμών και υλικών οφελών. Ο χρυσός, το ασήμι και τα κοσμήματα ήταν αναρίθμητα, τα τραπέζια ήταν γεμάτα με φαγητό και διάφορα πιάτα. Συχνά γίνονταν γιορτές και εορτασμοί. Από έξω, η ζωή του Διονύσου φαινόταν εύκολη, ασφαλής και μάλλον αδρανής.
Κανείς δεν ήξερε ότι ο τσάρος ζούσε με συνεχή φόβο για την υγεία του και ακόμη και για τη ζωή του. Ως εκ τούτου, είναι φυσικό ότι έκανε τον εαυτό του τεράστιο αριθμό ζηλότυπων ανθρώπων. Όμως ένας μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων έκρυψε τα συναισθήματά τους, δεν ήταν δυνατό μόνο για τον στενό φίλο του βασιλιά - τον Δαμοκλή. Ονειρευόταν πάρα πολύ και πολύ σαφώς να πάρει τη θέση του Διονύσου στο θρόνο, να βιώσει την πληρότητα της εξουσίας και να απολαμβάνει τα διάφορα οφέλη που είναι εγγενή στον κυβερνήτη μιας επιτυχημένης χώρας.
Ο Διονύσιος μάντεψε τα πάντα. Ως εκ τούτου, πήγε στο τέχνασμα για να δείξει τον Δαμόκη, και ταυτόχρονα σε όλους τους άλλους ζηλότυπους ανθρώπους, πώς είναι πραγματικά να είσαι βασιλιάς, να φέρεις το βάρος της εξουσίας και της ευθύνης και ταυτόχρονα να φοβόμαστε συνεχώς για το καλά του - όντας ακόμη και ζωή. Ήθελε να μεταδώσει στους ανθρώπους ότι το να είσαι ηγεμόνας της χώρας είναι απλώς μια ψευδαίσθηση μιας ευτυχισμένης, ανέμελης ζωής.
Ο Διονύσιος έβαλε τον Δαμόκη στο βασιλικό θρόνο και επέτρεψε τη χρήση όλων των προνομίων του. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο ζηλιάρης ήταν ενθουσιασμένος με την ευτυχία που του είχε πέσει. Αλλά ξαφνικά, σήκωσε τα μάτια του στην οροφή και είδε ένα σπαθί να κρέμεται ακριβώς πάνω από το κεφάλι του, προς τα κάτω. Ανά πάσα στιγμή, ένα τρομερό όπλο θα μπορούσε να πέσει κάτω και να τρυπήσει το κεφάλι του ατόμου που κάθεται στο θρόνο.
Όλα αυτά έδειξαν ξεκάθαρα την πραγματική θέση του κυβερνήτη μιας μεγάλης ευημερούσας χώρας.
Σύγχρονη χρήση της έκφρασης "Sword of Damocles"
Έκτοτε, προφέροντας τη φράση αλίευσης, οι άνθρωποι εννοούν τον κίνδυνο που κρέμεται στον αέρα τη στιγμή που φαίνεται ότι όλα είναι ασφαλή. Αυτό δεν σημαίνει μια μικρή ενόχληση, αλλά ένα σοβαρό γεγονός που ενέχει μεγάλη απειλή ή ακόμη και θανάσιμο κίνδυνο για εκείνο που αιωρείται αυτό το "Ξίφος του Δαμοκλή".
